Εἲς τό ὄνομα τῆς Ἀγίας Τριάδος

Ἀπολυτίκιον Ὀ ἔνσαρκος ᾶγγελος. Ἦχος β’.
Ὀ ἄσαρκος ἄνθρωπος ἀγγέλων χαρμονή πνεῦμα ταπεινώσεως καὶ τῆς ὐπομονής Νικηφόρε Πανόλβιε, Κρίνον εὐωδιάζον τοὺς πιστούς ἀγιάζων, Ὀδός τού μαρτυρίου ὴ φθαρτή βιοτή σου. Χαῖρε ό έπιστρέψας λεπρός δοῦναι δόξαν τῶ Κυρίω.

Κοντάκιον
Τῆ Ύπερμάχω. Ἤχος πλ. δ᾿.
Τῶ ἀθληφόρω νικητή δεινής λοιμώξεως τὴ ἀδιαλείπτω προσευχή καὶ θεία χάριτι, Νικηφόρον τὸν λεπρόν ἀνευφημήσωμεν. Πίστις καὶ δάκρυα πηγαί λυτρώσεως τῆς ἀκηράτου αὐτοῦ ψυχῆς τε καὶ τοῦ σώματος Χαίροις πάτερ ‘Άγιε Ἀηδών αἰολόφωνος

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Ἄσαρκος ἐν σώματι τό της σαρκός ἄλγος έν τῆ ὐπομονῆ καθυπέταξας (τρις) καί ὠς ἀσώματος ἄγγελος τῶ Δεσπότη καὶ Θεῶ χαίρων παρίστασαι.

Χαῖρε ‘Άγιε Νικηφόρε τῆς Καρτερίας ἀθλητά
Χαῖρε Άγιε Νικηφόρε τῆς ἀνίατης λέπρας νικητά.
Χαῖρε βλαστέ τῆς Κρήτης ἀνθίσας εὶς τὴν Χίον
Χαῖρε καρτερικής ὐπομονής τὸ ἄσβεστον κηρίον.
Χαῖρε Άγιε Νικηφόρε τήν λέπραν τὴς ψυχής ἔπλυνας μέ τό δάκρυ
Χαῖρε Άγιε Νικηφόρε ἐκ τοῦ χοός τοῦ σώματος ἐγεώργησας τόν στάχυν.
Χαῖρε ἀόματε ἄγιε πόνος ή βιοτή σου
Χαῖρε ἄσαρκε ἄνθρωπε χάρις ἐν χείλεσί σου.
Χαῖρε ὄμμασι ψυχικοῖς έἐθεώρεις τόν Θεόν
Χαῖρε τὰ πολυόμματα Χερουβείμ είχες ὠς ὀδηγόν.
Χαῖρε οὶ οφθαλμοί τὴς σὴς ψυχής ἤσαν ὀξυδερκεῖς
Χαῖρε αντίκρυζες την Παναγία, τὸν Κύριον καὶ Κριτήν.

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Βροντή οὶ ὐπέρ φύσιν αγῶνες σου καὶ ἀγγέλων πολιτεία ὴ ἀστραπή τοῦ βίου σου, τὴ νεκρώσει τῶν παθῶν εἰς τὴν αιώνιον ζωήν εὶσήλθες πανόλβιε.

Αλληλούϊα.

Γεωργηθείς ὐπό Θεού, τὴς καρτερίας γεωργός ἀνεδείχθης τιμιῶτατος, τῶν αρετῶν τὰ δράγματα συλλέξας σεαυτῶ. Σπείρας γάρ ἐν δάκρυσιν ὐπομονής, ἄνθη εὐφροσύνης θερίζεις.

Χαῖρε σωματικῶς ἤσθα λεπρός ἀλλ’ ὴ ψυχή σου καθαρά
Χαῖρε είδον, ὄμως, τόν Κύριον τὴς σἠς ψυχής τά ὄμματα.
Χαῖρε τό σώμα σου ὴν ασθενικόν μέ φωτεινήν καρδίαν
Χαῖρε τό βλέμμα ἀποκρουστικόν, ἀλλ’ ή μορφή σου θεία
Χαῖρε σάν έτοιμος από καιρόν έδέχθης την δοκιμασίαν
Χαῖρε μ’αγάπην την μετέτρεψας είς θείαν εύλογίαν.
Χαῖρε είκών ή τοΰ Ευαγγελίου είς τόν Μακαρισμόν
Χαῖρε οί την καρδίαν καθαροί όψονται τόν Θεόν.
Χαῖρε πηγή θαυμάτων τών λειψάνων σου τό μύρον
Χαῖρε άγγελικόν έποίησας τόν άσαρκόν σου βίον.
Χαῖρε επίγειε άγγελε με σώμα άσθενικόν
Χαῖρε ουράνιε άνθρωπε με πνεύμα άγγελικόν.

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Διορατικότητος τὸ χάρισμα ἐκ τοῦΰ Παναγίου Πνεύματος έἐδέχθης, Ἄγιε Νικηφόρε, ἐν τῶ σκότει της μακράς καί όδυνηράς δοκιμασίας σου.

Αλληλούϊα.

Εκ τῆς Χίου, θησαυρός τὴς Παναγίας, εἰς τὸ νοσοκομεῖο Λοιμωδῶν Νόσων ‘Αθηνῶν κατῆλθες. Καί μετά περισσού ζήλου καὶ άἀγάπης ὸ ενάρετος πατήρ Εύμένιος διεκόνει σε.

Χαῖρε τὸ δάκρυ τὴς εὐχής καὶ τῆς ὐπομονής
Χαῖρε ἄνθος τῆς καρτερίας, ρόδον τῆς προσευχής.
Χαῖρε κρίνον εῦοσμον τὸ σῶμα τὸ φθαρτόν
Χαῖρε ζέουσα προσευχή ἄπτουσα τὸν Θεόν.
Χαῖρε δακρυρροοῦντες ὀφθαλμοί, ὠς χαραγμένον δένδρον
Χαῖρε κλήμα ἀμπέλου θεῖκής εἰς Χίον φυτρωμένον.
Χαῖρε τόν ‘Άγιον τόν Ζωτικόν είχες ὠς πρεσβευτήν
Χαῖρε τοῦ Άγιωτάτου τῶν λεπρῶν ἐδείχθης μιμητής.
Χαῖρε τοῦ Αγίου Ανθίμου, τοῦ ἐκ Χίου, τέκνον πνευματικόν
Χαῖρε τῆς “Παναγίας τῆς Βοήθειας” ἄνθος εὐωδιαστόν.
Χαῖρε ἀγγέλων θεία χαρμονή, τοῦ Ίησοῦ πραότης
Χαῖρε εἰκῶν ἀγγέλων ἀληθής, ψυχής ὴ καθαρότης.

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Ζωηφόρον ενέργειαν ἐκ τῆς ‘Αγίας Τριάδος δεξάμενος πάντα πόνον καὶ θλίψιν ἐν σῶματι λεπρῶ, δυνάμει τῆς ἀδιαλείπτου εὐχῆς καὶ τοῦ Σταυροῦ, ὐπέμεινας.

Αλληλούϊα.

Ηδύπνοον δάκρυ, ὠς τοῦ εὐλογημένου δένδρου τῆς μαστίχης τῆς Χίου, γέγονεν ὴ βιοτή σου ἔνδοξε ἀθλητά τοῦ Χριστοῦ, ἄγιε Νικηφόρε, τοῦ μαρτυρίου τῆς λέπρας τὸ στάδιον διαδραμών ἐν οὐρανοῖς νῦν άγάλλεσαι.

Χαῖρε γήινον σώμα ένδυθέν Αγγελικήν στολήν
Χαῖρε τό κάλλος τής ψυχής τρανώς άνέδειξας, έν τή υπομονή.
Χαῖρε έκαστον μέλος τής αγίας σαρκός έμπίπτων είς την γήν
Χαῖρε ώς κρίνον τό προσέφερες καί, τώ Κυρίω πάντων, πύρινον προσευχήν.
Χαῖρε κιβωτόν τής σής ψυχής έποίησας τό σώμα
Χαῖρε Νώε καί Ίώβ όμοΰ τά έσχατα τά χρόνια.
Χαῖρε τό δάκρυ τοῦ πόνου τὸ θερμόν, ὠς ὴ μαστίχη της Χίου, τό μύρον ἀναδίδει
Χαῖρε τῆς καρτερίας ὴ ἀρετή ψυχής ίάματ’ ἀναβλύζει.
Χαῖρε εἰκών Εσταυρωμένου, ἠ κάθε σου πληγή
Χαῖρε ὴ βιοτή σου ὴ ἀγία των Σεραφείμ θεία ὠδή.
Χαῖρε λέπρα τοῦ σώματος ὴ κρίνον φυτουργήσασα εἰς τῆς ψυχής τὸ βάθος
Χαῖρε ἀσθένεια ὴ ἀναδύσασα τὴς σὴς καρδίας τὸ πάθος.

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Θεία προνοία, ὀδηγηθείς ὐπό τοῦ ‘Αγίου ‘Ανθίμου, *τῆν πρός ουρανόν φέρουσαν τρίβον ἐβάδισας, τάς θείας ἀνόδους ἀνύων παμμάκαρ, ἐλπίδι, ἀγάπη καὶ πίστη ρωννύμένος.

Αλληλούϊα.

Ἰχνη σεπτῶν παθημάτων ἠκολούθησας, Άθληφόρε, πάσαν ὐπομείνας θλίψιν καὶ πόνον, στερρῶ φρονήματι.

Χαῖρε ὸ δέκατος λεπρός επέστρεψεν χάριτας έχων τω Κυρίω
Χαῖρε ὸ παραλυτικός ἐν Σιλωάμ, λαμπῶν ἤλιος ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός, ἐν τω Εὐαγγελίω.
Χαῖρε ὴ παράκλησις “Ίησοῦ Υιέ Δαβίδ ἐλέησόν με” διάτορος, αιθέρια, ἰαχή
Χαῖρε “τῆς λέπρας τῆς ψυχής καθάρισόν με”, μετάνοιας εἰλικρινοῦς αέναος προσευχή.
Χαῖρε Λάζαρε δοῦλε αγαθέ τὰ ἔλκη ἀπέλειχεν ὴ ὐπομονή σου
Χαῖρε ‘Άγιε Νικηφόρε τὰ ἔλκη τῆς ἐμής ψυχής ἴασε τῆ εύχῆ σου
Χαῖρε ὸ πόνος καὶ τὸ ὄνειδος θυμίαμα είς τὸν Κύριον
Χαῖρε ευλογημένης ταπεινῶσεως τὸ θεϊκόν μυστήριον
Χαῖρε τῶ σῶματι φλογῶδης καὶ νήφων τῆν ψυχήν
Χαῖρε τὰ ἄγια λείψανά σου, βωμός διά προσευχήν.
Χαῖρε ὸ άίρων τὸν σταυρόν τῶν θλίψεων εἰς την οδόν τοῦ Γολγοθά
Χαῖρε δένδρον ἀγλαόκαρπον ἀλύγιστον εἰς τά δεινά.

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Κανόνα πίστεως καί εικόνα ἐγκράτειας, θυσίας, πραότητος ἀνέδειξέ σε ὸ ἄσαρκος βίος σου, φάρον ἀκοίμητον τοῖς ἐν θλίψεσι καί ἀσθενείαις δοκιμαζομένοις ἀδελφοῖς ἠμῶν.

Αλληλούϊα.

Λύχνος φαίνων ὐπομονής, φῶς ἐγνώσθης, Ἄγιε Νικηφόρε, τοῖς ἐν σκότει καθεύδουσιν καί ἐνσταλάζουσιν ήμῖν οὶ σοὶ αγῶνες, ψυχῶν ἀγαλλίασιν.

Χαῖρε παρηγοριάς βάλσαμος κάθε σου προσευχή
Χαῖρε δάκρυα πνευματικῆς χαράς ὴ ἀδιάλειπτος εὐχή.
Χαῖρε ἐξέτρεψας τήν νόσον εὶς ὠδήν καί μελωδίαν
Χαῖρε ὴ Ιώβειος σου υπομονή δάκρυ ὀλόθερμον καὶ θυμηδία.
Χαῖρε ταπείνωσις ὸ βίος σου καὶ σκεῦος Θείας Χάριτος
Χαῖρε τῶν θλιβομένων ὴ ελπίς, τῶ πνεῦματι ὸ ἄτρωτος.
Χαῖρε φῶς ὴ αγία σου ζωή εὶς την τοῦ σῶματος μακράν δοκιμασίαν
Χαῖρε τὰ λεἰψανά σου, ‘Άγιε, αΐθέριον μῦρον ἄφθαρσίας
Χαῖρε Άγιε Νικηφόρε ἀγωνιστά, ἰσάγγελε εἰς τοῦ Θεοῦ την πολιτείαν
Χαῖρε τῶν μοναστῶν τὸ καύχημα τῶν ἀρετών ὴ εὐωδία
Χαῖρε ἀλγος τοῦ σῶματος ῆ νόσος καὶ κάλλος της ψυχής ὴ προσευχή
Χαῖρε σῶματος νέκρωσις ὴ νόσος, πρό της αγίας σου ταφής

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Μάρτυς ἀθληφόρε πανθαὐμαστέ τόν σόν ἀγώνα χαίρων διήνυσας καὶ τὰ πολυώδυνα ἄλγη τῆς ἀσθενείας τοῦ σώματος στερρότητι ψυχῆς ἐκαρτέρησας στεφάνων δόξης αξιωθείς.

Αλληλούϊα.

Νίκην κατήγαγες, ‘Άγιε Νικηφόρε, εἰς την κατά τῶν παθῶν, τῶν λογισμῶν καί τῶν δαιμόνων πάλην. Καὶ ώς προσφορά καὶ θυσία εὐωδεστάτη οί πνευματικοί σου αγῶνες ὐπέρ τόν ἤλιον ἐξέλαμψαν.

Χαῖρε ρόδον εύμορφότατον τοῦ προσώπου σου ή δυσμορφία
Χαῖρε μύρον εὐοσμότατον τῆς σής ψυχής ὴ ευωδία
Χαῖρε τοῖς τῶν δακρῦων ρείθροις ἔσβεσας την φλόγα τῶν παθῶν
Χαῖρε τὸ ἀσθενές σαρκίον σου ἐκόσμησεν πλήθος τῶν ἀρετῶν
Χαῖρε ρόδον εὐώδες καί θεοΰφαντος στολή
Χαῖρε ἀγγέλων τά αγλάισμα, ἰάσεων πηγή.
Χαῖρε ἀθληφόρε μαχητά καὶ ασκητῶν καλλῶπισμα
Χαῖρε δρόσος ἐν ἐρήμω, τῶν μοναστῶν ἐντρύφημα.
Χαῖρε ἀγγέλων συμπολίτα τῶν θλιβομένων παραμύθιον
Χαῖρε κατάσκιον ὄρος ἀρετών καὶ πονεμένων καταφύγιον
Χαῖρε τῶν θλιβομένων βάλσαμος καὶ θεία χαρμονή
Χαῖρε τῶν ἀρωμάτων τοῦ Χριστοῦ, ἀγωνιστῶν ὴ καλλονή

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Ξενωθείς τοῦ κόσμου, ὠς ἄλλος Ίώβ, τάς πληγάς τοῦ σῶματος ὐπομείνας καί τοῖς στίγμασι της νόσου κοσμηθείς, ἀνήλθες τροπαιοφόρος πρός τόν ουράνιον Θεόν.

Αλληλούϊα.

Οὐρανοφύτευτον κλήμα ἐν τη νήσω Χίω έἐβλάστησας, εὐθυνούμενον χυμοῖς νηστείας, ἀγρυπνίας, καὶ προσευχής, ‘Άγιε Νικηφόρε.

Χαῖρε τόν πύρινον καύσωνα τ’αφορήτου πόνου εἰς δρόσον μετέβαλες
Χαῖρε τῶ ταλάντω τῆς υπομονής καὶ τῆς καρτερίας πάντας ἠμᾶς υπερέβαλες.
Χαῖρε τόν Σταυρόν τοῦ Δεσπότου τὴ οδυνηρά νόσω τοῖς σοῖς άσθενικοῖς ὤμοις ἐβάστασας.
Χαῖρε Ίωβείω ὐπομονή τῆν σὴν ψυχήν, χάριτι τοῦ Κυρίου, ἐκ τῆς γεέννης του πυρός ἐλύτρωσας.
Χαῖρε πηγή, ὴ πηγάζουσα μύρα, τᾶς ψυχάς καταρδεύουσα
Χαῖρε ὴ φλογερά καὶ αδιάλειπτος προσευχή, ὴ ἀκήρατον τῆν ψυχήν διαφυλάττουσα.
Χαῖρε βροτῶν τε καὶ ἀγγέλων τὸ ἔξοχον ἀγλάισμα
Χαῖρε τῶν ἀσωμάτων πολιτεία, τῶν χερουβείμ ὠράϊσμα
Χαῖρε ὠς χρυσός ἐν τὴ καμίνω ‘Άγιε Νικηφόρε ἐδοκιμάσθης
Χαῖρε ὠς οὶ τρεις πάΐδες ἐν καμίνω ἐκ τοῦ πυρός τῆς ἀσθενείας, πνευματικῶς, ἰάθης
Χαῖρε ὸ ἐν τὴ ἀσωμάτων πολιτεία τὠ σω σῶματι ὐπάρχων
Χαῖρε Θεοκόσμητον σκήνωμα καὶ πηγή πολλῶν θαυμάτων

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Παναγίας τῆς Παναχράντου ὴ άρωγή ἀρδεύουσα τὸν σὸν ἀγώνα, ὠς ἄνθος ευῶδες, τὠ ἐναρέτω βίω πρός τόν Θεόν ἀνυψῶθης, ταπεινωθείς, πάτερ ‘Άγιε.

Αλληλούϊα.

Ρωννύμενος ἐν τῆ καμίνω τῶν θλίψεων κατέστειλας, παμμάκαρ, τάς τῶν δαιμόνων δολερός ἐνέδρας τῆ σῆ ταπεινώσει καὶ τῆ δυνάμει τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

Χαῖρε τὠ θείω ἐνδύματι τῆς σῆς ἀγνείας τὸ σῶμα ἐκόσμησας
Χαῖρε ἠδύλαλος χελιδῶν ὴ νοητή τὸ τέλος τοΰῦ χειμώνος ἀγγέλλουσα
Χαῖρε ὠς ἄνθος εῦοσμον τὴ θεία εὐλογία ἐξανθίσας
Χαῖρε ἀγίας ρίζης πνευματικούς καρπούς τῆ θεία ἀγαθότητι, ὄσιε ἐκβλαστήσας
Χαῖρε θεία κρήνη εὐσεβείας τε καὶ εὐσπλαχνίας
Χαῖρε μυροθήκη τοῦ πνεύματος, Τριάδος τῆς ‘Αγίας
Χαῖρε ‘Άγιε Νικηφόρε τῶν ἀγίων ἀγγέλων τὸ θαῦμα τὸ παράδοξον
Χαῖρε κρήνη τῆς ὐπομονής καὶ νέκταρ τὸ χρυσόρρειθρον
Χαῖρε μαρτύρων τὸ σθένος καὶ Λόγου τὸ κειμήλιον
Χαῖρε λιμήν ἀπάνεμε πλεόντων, τοῦ βίου καταφύγιον
Χαῖρε χελιδῶν ὴ φεραυγής ὴ τὸ ἔαρ φέρουσα
Χαῖρε φιλανθής ἀνθηδών ὴ τὸν λειμῶνα τῆς ζωής περιθέουσα

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Σιλωάμ πνευματική κολυμβήθρα γέγονεν ή σή νόσος, θεία εύλογία, πάτερ Νικηφόρε, εἰς ήν ο! πιστοί προστρέχουσι εῦπλοις αῦραις τὴς Σωτηρίου Θείας Χάριτος.

Αλληλούϊα.

Τήν θάλασσαν τοῦ βίου διαπλέων τρἰκυμιώδη, ἐν ἀσθενείας καὶ ἀλγειναῖς δοκιμασίαις, πρός τόν πάνορμον λιμένα τὴς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν προσωρμίσθης

Χαῖρε τὴς ἀρετής τὴν τραχεῖαν βαδίσας καὶ δῦσβατον ὀδόν
Χαῖρε, ώ γλυκῦτατη, της θείας Χάριτος αἰολόφωνος ἀηδῶν
Χαῖρε, ὠς ὸ λεπρός ἐπιστρέψας δοῦναι δόξαν τῶ Θεῶ
Χαῖρε ὠς ὸ τελῶνης λέγων τῶ Θεῶ “ἰλάσθητί μοι τῶ ἀμαρτωλῶ”
Χαῖρε ‘Άγιε Νικηφόρε, ὸ εἰς Ιεριχῶ τυφλός, παρά τῆν οδόν ἔλεος προσαιτῶν
Χαῖρε ‘Άγιε Νικηφόρε, «’Ιησοῦ Υἰέ Δαυίδ ἐλέησόν με» τῶ Κυρίω ὸ βοῶν
Χαῖρε τῶν μοναστῶν τὸ καῦχημα καί ἀθλητών στεφάνωμα
Χαῖρε ἀπάντων τῶν δικαίων τὸ θειον ἐγκαλώπισμα
Χαῖρε ἐξομολόγησις καὶ ῶραιότης ενῶπιον τοῦ Θεοῦ
Χαῖρε μεγαλοπρέπεια καὶ ἀγιοσύνη ἐν τῶ ἀγιάσματι αυτόῦ
Χαῖρε λαμπρόν δοχεῖον τὴς χάριτος καὶ στέφος ἀρετῶν
Χαῖρε ὸ ἀδιαλείπτως νήφων τῆν ψυχήν τῆν χάριν τοῦ Θεοῦ αϊτῶν

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

’΄Υίάσεων ή τῶν λειψάνων σου θήκη, ὠς πηγή καθοράται ἰάσεων, ἀναβλύζουσα κρουνούς ἰαμάτων καὶ θεραπεύουσα ἀπαντα τὰ νοσήματα, ‘Άγιε Νικηφόρε, ψυχῶν τε καὶ σωμάτων.

Αλληλούϊα.

Φώς ἀνέσπερον κάθεῶρας τοῖς ὀφθαλμοῖς της ψυχής, ὄτε ἀπῶλεσας τῆν δράσιν τῶν ὀφθαλμῶν τοῦ σῶματος, γενόμενος οῦτω, Ἄγιε Νικηφόρε, μέτοχος της Χάριτος τοῦ Ἄκτιστου Φωτός.

Χαῖρε πνευματικέ ὀδηγέ τοῦ Πατρός Εὐμενίου
Χαῖρε Νικηφόρε Ἄγιε, σκεῦος Πνεύματος ‘Αγίου
Χαῖρε Νικηφόρε Ἄγιε ὸ ἐνδυθείς τὴν μακαρίαν ταπείνωσιν
Χαῖρε ὸ ἔχων φῶς ἐν τῶ νοῖ καὶ τοῦ Θεοῦ ἐπίγνωσιν.
Χαῖρε τὸ σῶμα σου Κρανίου τόπος, ὄπού καθηγιάσθη ὸ πόνος
Χαῖρε νικητά τῶν θλίψεων καὶ λαμπρῶν μαρτῦρων γόνος
Χαῖρε ουρανέ ἀκένωτε τοῦ θάρρους καὶ της καρτερίας
Χαῖρε εύοσμον τὴς Χίου κρίνον καὶ θησαύρισμα τὴς Παναγίας
Χαῖρε δάκρυον τοῦ ‘Εσταυρωμένου καὶ τὴς «Παναγίας Βοήθειας»
Χαῖρε λῦχνος τὴς ὐπομονής καὶ τὴς μακαρίας ἀπαθείας
Χαῖρε ὠς ἄλλος ‘Άγιος Ζωτικός τοῦς λεπροῦς τὴν ψυχήν ἠναγκαλίσθης
Χαῖρε ἐν τὠ σταυρῶ τοῦ μαρτυρίου σου Πνεύματι Παναγίω ἐσφραγίσθης

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Χιόνος λευκοτέραν κτησάμενος τῆν ψυχήν, Ἄγιε Νικηφόρε, ὠμοιῶθης τοῖς Άσωμάτοις Άγγέλοις, θεραπεύσας τᾶς ἀσθενείας τοῦ σῶματος τοῖς τὴς ψυχής ἐπιτηδεύμασιν.

Αλληλούϊα.

Ψυχήν ἀγαθήν ἐγεώργησας, ‘Άγιε Νικηφόρε, ἐν πόνοις, ἰδρῶτι, ἐγκρατεία καὶ ὐπομονή καὶ πεφῦτευσας ἐν τὴ σὴ καρδία τὸ μῦρον τοῦ πνεύματος καὶ τὸν στάχυν τὴς αγάπης καὶ τὴς προσευχής.

Χαῖρε στέφανος ἐξ ἀκανθών ὴ ἄγια βιοτή σου
Χαῖρε ἀγγέλων στέφος ἀμάραντον ὴ αἰμάσσουσα ὐπομονή σου
Χαῖρε διἀ τοῦ λεπροῦ σου σῶματος ὴ σὴ ψυχή ἀνεκαινίσθη
Χαῖρε ἐκ τοῦ νεκροῦ σου σῶματος ὴ ἀγία σου ψυχή εἰς τ’ οὐρανού τὰ ὔψη ἤρθη.
Χαῖρε φυλακισμένε ἄγγελε εἰς τὴς Χίου τὸν ἀνθώνα
Χαῖρε σωτήριος πηγή τοῦ Σιλωάμ, τὴς προσευχής λειμῶνα
Χαῖρε τὴς ἀσθενείας νικητά, καύχημα τὴς ἀγνείας
Χαῖρε τῶν λογισμῶν ἀγωνιστά, νηστεία, ἀγρυπνία
Χαῖρε τὸ γήϊνον σῶμα ἤρδευσαν τὰ δάκρυα τὴς ζωής
Χαῖρε τὸ μύρον τὴς σὴς ὐπομονῆς, ὔδρευσεν τῆν ψυχήν
Χαῖρε ὐπακοῆ πνευματικῆ, γνησία καὶ τελεία
Χαῖρε εὐλογημένε ἄγιε από τὴν Παναγίαν

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε

Ὠ φῶς ουράνιον εἰς ζοφερούς καιρούς, Νικηφόρε ‘Άγιε, (ἐκ γ’) Πρέσβευε, ὠς δίκαιος παρά τῶ Κυρίω, ἴνα φωτίση τά βήματα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἠμῶν εἰς τἠν ὀδόν τῆς σωτηρίας.

Κοντάκιον
Τῆ Ύπερμάχω. Ἤχος πλ. δ᾿.
Τῶ ἀθληφόρω νικητή δεινῆς λοιμώξεως τὴ ἀδιαλείπτω προσευχή καὶ θεία χάριτι, Νικηφόρον τὸν λεπρόν ἀνευφημήσωμεν. Πίστις καὶ δάκρυα πηγαί λυτρώσεως τῆς ἀκηράτου αὐτοῦ ψυχῆς τε καὶ τοῦ σώματος Χαίροις πάτερ Ἂγιε Ἀηδών αἰολόφωνος

Χαίροις πάτερ Νικοφόρε