Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῆ Ὑπερμάχῳ.
Τῆς μετανοίας ὀχετοῖς σαυτήν ἀρδεύσασα καί ψυχοκτόνους τοῦ ἐχθροῦ ὁρμάς ξηράνασα, συνεργείᾳ θεία ἔρημον Ἰορδάνου τῆ ἀσκήσει σου, Μαρία, καθηγίασας καί τοῖς ῥείθροις τῶν δακρύων σου επίανας· ὅθεν κράζομεν· Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Ἄγγελος μετανοίας ἤνοιξε σοι τάς πύλας ναοῦ ὁ σοι πότε θύρας κλείων (ἐκ γ´) και Ἀγγέλων σεμνήν βιοτήν δι’ εὐχῆς ἀόκνου διελθεῖν, πάνσεπτε Μαρία, κατηξίωσεν, ὁ νῦν σύν τοῖς πιστοῖς κραυγάζων·
Χαῖρε, τό κρίνον τῆς μετανοίας·
χαῖρε, τό ῥόδον τῆς ἐρημίας
Χαῖρε, ψυχικῆς εὐσθενείας κυπάρισσος·
χαῖρε, σωστικῆς ἀγωγῆς βίβλος πάγχρυσος
Χαῖρε, ὕψος δυσαντίβλεπτον οὐρανίων ἀρετῶν·
χαῖρε, βάθος ἐπιγνώσεως καί ἀσκήσεως κανών
Χαῖρε, ὅτι γηίνων ἀπανέστης ἐμφρόνως·
χαῖρε, ὅτι ὁσίων ὤφθης πάντιμον κάλλος
Χαῖρε, τερπνόν Ἀγγέλων ὀσφράδιον·
χαῖρε, σεπτόν ἐρήμου κιννάμωμον
Χαῖρε, Θεοῦ τιμαλφέστατον ἄγγος·
χαῖρε, ἐχθροῦ τό δυσβάστακτον ἄγχος.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Βλάστημα τῆς Αἰγύπτου εὐθαλές, ἐν ἐρήμῳ, ἤν ῥέει Ἰορδάνης, Μαρία, ἀρετῶν γλυκυτάτους καρπούς δι’ ἀπαύστων πόνων καί στερρᾶς ἤνεγκας ἀσκήσεως τῷ Κτίσαντι, βοῶσα σύν Ἀγγέλων δήμοις·
Ἀλληλούια.
Γυναικῶν θεοφόρων κοσμιότης, Μαρία, Σταυρόν κωλυομένη τόν θεῖον προσκυνήσαι ὑπό θεϊκοῦ ἐμποδίου τρόπον βιοτῆς ἤλλαξας καί ἦλθες εἰς ἐπίγνωσιν διό σοι ἐκβοῶμεν ταῦτα·
Χαῖρε, δι’ ἦς ὁ Χριστός ὑψώθη·
χαῖρε, δι’ ἦς ὁ Σατάν ἐτρώθη
Χαῖρε, ἀειρύτων δακρύων ὁ χείμαρρος·
χαῖρε, ἀστειρεύτων ἱδρώτων τό πέλαγος
Χαῖρε, μάχαιρα ἀμφίστομος βιοτῆς ἡδονικῆς·
χαῖρε, σκήνωμα πολύτιμον ἐνεργείας θεϊκῆς
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Ἰορδάνου τό εὖχος·
χαῖρε, ὅτι ἐδείχθης ἀσιτείας ὁ τύπος
Χαῖρε, λαμπάς συντόνου ἀσκήσεως·
χαῖρε, ἡ δάς τῆς ἄνω λαμπρότητος
Χαῖρε, νυμφῶνος Ἐδέμ κληρονόμος·
χαῖρε, λειμῶνος τερπνοῦ πεζοπόρος.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Δύναμιν εἰληφυίᾳ οὐρανόθεν ὀμίχλην πορνείας διεσκέδασας τάχος καί πρός φώς μετανοίας φαιδρόν τούς σούς πόδας, μῆτερ θαυμαστῇ, ἴθυνας καί ἔρημον ἐπέλεξας ὡς οἶκον προσευχῆς βοῶσα·
Ἀλληλούια.
Ἔδραμες ἀποπλύναι λογισμῶν ἀκαθάρτων καί πράξεων ἀνόμων τόν ῥύπον ὡς διψῶσα ἐπί τάς πηγάς τῶν ὑδάτων, μῆτερ εὐκλεές, ἔλαφος εἰς έρημον· διόπερ σοι βοῶμεν εὐχαρίστῳ γλώσσῃ·
Χαῖρε, τό τεῖχος τῆς μετανοίας·
χαῖρε, ὁ πύργος τῆς ἀπαθείας
Χαῖρε, βιοτῆς τῆς ἀγήρω ἀρχέτυπον·
χαῖρε, ἀγωγῆς ψυχοτρόφου τό ἔσοπτρον
Χαῖρε, τρόπαιον τῆς φύσεως τῆς θηλείας τιμαλφές·
χαῖρε, εὔμορφον ἀπάνθισμα ἀρετῶν ηδυτερπές
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν ὁσίων φαιδρότης·
χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις ἐγκρατείας ἀκρότης
Χαῖρε, κρουνέ βλυστάνων εὐσέβειαν·
χαῖρε, πυρσέ φωτίζων τά σύμπαντα
Χαῖρε, αὐγή μυστικῆς εὐωχίας·
χαῖρε, στακτῇ μυροβόλος σοφίας.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Ζάλης θανατηφόρου δι’ εὐχῆς ἀπηλλάγης ἀόκνου καί συντόνου νηστείας· τῆς σαρκός γάρ νεκρώσας ὁρμάς τόν σόν νοῦν, Μαρία, πρός Θεόν τάχιστα ἐπτέρωσας ὡς εὔλαλος Κυρίου ἀηδών βοῶσα·
Ἀλληλούια.
Ἢσχυνας τοῦ δολίως πολεμοῦντος σε, μῆτερ Μαρία, μισοκάλου τό θράσος συντονία καμάτων τῶν σῶν ἀσιτίας ἄκρας καί εὐχῆς χάριτι Θεού· διό σοι πλέκομεν τῆς νίκης στέφος ἐκβοῶντες·
Χαῖρε, ἡ τρῶσις τοῦ ἀρχεκάκου·
χαῖρε, ἡ πτῶσις ἐχθροῦ τοῦ πλάνου
Χαῖρε, τήν ὀφρύν τοῦ Σατάν ἡ πατήσασα·
χαῖρε, τήν ἰσχύν τοῦ Χριστοῦ ἡ κρατύνασα
Χαῖρε, ὄμμα τό ἀνύστακτον τοῦ Βελίαρ προσβολαῖς·
χαῖρε, δῶμα ἐνασκήσεως ἀσιγήτου εὐπρεπές
Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν·
χαῖρε, ὅτι ἐκτρέπεις τοῦ ἐχθίστου κακίαν
Χαῖρε, παθών ἐκλύτων τό θέριστρον·
χαῖρε, ἠθῶν ἀμέμπτων τό ἔλυτρον
Χαῖρε, ψεκάς τοῦ Σωτῆρος εἰρήνης·
χαῖρε, ὁλκάς τῆς ἐνθέου γαλήνης.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Θεοφόρων γυναίων τῆς ἐρημοῦ μεγίστη υπήρξες, τρισόλβια Μαρία· ὀλοτρόπως θελχθεῖσα γάρ σύ τῷ τοῦ Κτίστου πάντων καί Θεοῦ ἔρωτι καί σθένει θείου Πνεύματος ῥωσθεῖσα ἀνεβόας πόθῳ·
Ἀλληλούια.
Ἰορδάνου τοῖς ῥείθροις τῶν τοῦ βίου σου ῥύπον ἀπέπλυνας, ὁσία Μαρία, καί λαμπράν μετανοίας στολήν ἐνδυθεῖσα πάντων πρός Θεόν πρέσβειρα ἐγένου τῶν τιμώντων σε καί ὕμνοις μελιχροῖς βοῶντων·
Χαῖρε, ἡ ἔνθους ἐν τῆ ἀσκήσει·
χαῖρε, ἡ μείζων ἐν τῆ συνέσει
Χαῖρε, πολιτείας ὁσίας λευκάνθεμον·
χαῖρε, εὐσεβείας τό θεῖον τετράδιον
Χαῖρε, σέμνωμα περίδοξον μετανοίας σωστικῆς·
χαῖρε, ἄρωμα οὐράνιον ἐργασίας πρακτικῆς
Χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις λεγεῶνα δαιμόνων·
χαῖρε, ὅτι δεικνύεις τόν σωτήριον δρόμον
Χαῖρε, Χριστοῦ τῆς πίστεως ἔρεισμα·
χαῖρε, Αὑτοῦ ἀγάπης θησαύρισμα
Χαῖρε, φθαρτῶν ὑπερτέρα ἁπάντων·
χαῖρε, θημών αἰωνίων δραγμάτων.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Κατιδών τῆς ψυχῆς σου ζῆλον ὄντως τόν θεῖον ὁ σώφρων Ζωσιμάς κατηγάσθη χάριτος σου, ἤν εὗρες, σεμνῇ, ἐπιβαίνειν κούφως ποταμοῦ ῥεύμασι καί πόθῳ ἐξιστάμενος Κυρίῳ εὐλαβῶς ἐβόα·
Ἀλληλούια.
Λάμπουσα ἀπαθείᾳ καί συνέσει τελεία ὁσίων τοῖς χοροῖς ἠριθμήθης μετανοίας σου γάρ καθορῶν ὁ Δεσπότης τρόπους τῆ Αὑτοῦ χάριτι, Μαρία, σε ἐσκίασε διόπερ ψάλλομεν σοι ταῦτα·
Χαῖρε, ἡ βίβλος τῆς καρτερίας·
χαῖρε, τό ἔρνος τῆς ἐρημίας
Χαῖρε, γυναικών ἀσκουμένων ἀκρώρεια·
χαῖρε, ἀρετῶν τό θεότευκτον οἴκημα
Χαῖρε, φάρε τηλαυγέστατε ἀγωγῆς ἀσκητικῆς·
χαῖρε, λύχνε παμφαέστατε ἐνεργείας θεϊκῆς
Χαῖρε, ὅτι σοῖς τρόποις τοῖς ἀπλάστοις διδάσκεις·
χαῖρε, ὅτι σοῖς πόνοις πρός τελείωσιν ἤχθης
Χαῖρε, κανῶν βιώσεως σώφρονος·
χαῖρε, εἰκών ἀόκνου στερήσεως
Χαῖρε, καρπῶν οὐρανίων ἡ πλήρης·
χαῖρε, ἡμῶν πρός Θεόν ἡ μεσῖτις.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Μένεα ἀποπνέων κατά σου ὁ τοῦ σκότους καί πάσης φαύλης πράξεως ἄρχων ἐπειρᾶτο δαμάσαι ψυχήν τήν σήν θείαν, μῆτερ, ἤν Θεοῦ δύναμις ἐφύλαττεν ἀμόλυντον καί ἤγειρεν σε πόθῳ ψάλλειν·
Ἀλληλούια.
Νύκτωρ καί καθ’ ἡμέραν σύν ἀγέλαις θηρίων σχολάζουσα ἐν βάθει ἐρήμου προσευχή καί νηστεία πολλῇ τῷ Θεῶ, Μαρία, ἀστραπῶν ἔμπλεως ἐφαίνου τελειότητος φωτίζουσα τούς σοι βοῶντας·
Χαῖρε, τό σέλας τῆς ἀσιτίας·
χαῖρε, τό κέρας τῆς μετανοίας
Χαῖρε, λαμπηδών τῆς Χριστοῦ ἀγαπήσεως·
χαῖρε, ἀηδών Ἰορδάνου γλυκύφθογγος
Χαῖρε, ὅτι ασκητεύουσα ἔσχες στέγην οὐρανόν·
χαῖρε, ὅτι γυμνητεύουσα ἐνεδύθης τόν Χριστόν
Χαῖρε, τῆς ἀγρυπνίας εὐωδέστατος κῆπος·
χαῖρε, μεταμελείας ακλινέστατος στῦλος
Χαῖρε, ἐχθρῶν βέβηλων ὀλέτειρα·
χαῖρε, ψυχῶν πρός Κύριον πρέσβειρα
Χαῖρε πολλῶν κλονουμένων προστάτις·
χαῖρε παθών σαρκικῶν ἡ ολέτις.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Ξενωθεῖσα τοῦ κόσμου τῷ Κυρίῳ τῶν ὅλων ἐγνώσθης, τρισεύδαιμον Μαρία, τῷ ἰσχύσαντι σέ σθεναρῶς τόν Σατάν παλαίσαι,τον ψυχῆς θέλοντα τῆς σής συλῆσαι μάργαρον καί παῦσαι σε βοᾶν ἀπαύστως·
Ἀλληλούια.
Ὅλος ἐπλήσθη θάμβους Ζωσιμάς ὁ θεόπνους, ἡνίκα τήν σήν χάριν κατεῖδε τά ἐσόμενα βλέπειν καλῶς καί τήν σοι οἰκοῦσαν τοῦ Θεοῦ δύναμιν Μαρία ὅθεν χαίρων σοι ἐβόα μυστικῶς τοιαῦτα·
Χαῖρε, ἀκρότης τῆς ἐγκρατείας·
χαῖρε, σεμνότης τῆς Ἐκκλησίας
Χαῖρε, ἡ καλῶς προορῶσα τά μέλλοντα·
χαῖρε, ἡ σαρκός τάς ὁρμάς ἀπορρίψασα
Χαῖρε, ἔμψυχον προοίμιον τῆς μελλούσης ἀμοιβῆς·
χαῖρε, τίμιον διάδημα ἰσαγγέλου βιοτῆς
Χαῖρε ὅτι δαιμόνων τήν μανίαν καθεῖλες·
χαῖρε, ὅτι μερόπων τά ἡδέα παρεῖδες
Χαῖρε, στερρόν τῆς νήψεως ἔρεισμα·
χαῖρε, λαμπρόν ἀσκήσεως τείχισμα
Χαῖρε, ναπῶν οὐρανῶν ὁδοιπόρος·
χαῖρε, ἡμῶν ὁδηγός φωτοφόρος.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Πόνοις σου νυχθημέροις ἐχαλίνωσας, μῆτερ Μαρία, τῆς σαρκός τάς ὀρέξεις καί κατέδειξας πᾶσι πιστοῖς, Ἰορδάνου κλέος, τῆς ψυχῆς φρόνημα σής θείας τό ἀδάμαστον, δι’ οὐ πλησθεῖσα ἀνεβόας·
Ἀλληλούια.
Ῥείθροις τῶν σῶν δακρύων καί ἀπείρων ἱδρώτων κατέσβεσας παθῶν σου τήν φλόγα καί ἀνῆψας ψυχῆς σου πυρσόν, ὀν καλῶς βαστάζουσα Θεῶ ἔδραμες, Μαρία, ἱκετεύουσα Αὑτόν ὑπέρ τῶν σοι φωνούντων·
Χαῖρε, ὀσμή Χριστοῦ εὐωδίας·
χαῖρε, ῥοπή θεϊκῆς σοφίας
Χαῖρε, ἡ ἐχθροῦ τάς ὀρδάς ἀφανίσασα·
χαῖρε, ἡ Θεοῦ τούς ἀνθρώπους εὐφράνασα
Χαῖρε, κρήνη ἡ καλλίρρυτος ὕδωρ βλύσασα ζωῆς·
χαῖρε, στάθμη ἀρρυτίδωτος ἀρετῆς ἀσκητικῆς
Χαῖρε, ὅτι λαμπρύνεις τόν χορόν τῶν ὁσίων·
χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ακτησίας ταμεῖον
Χαῖρε, ἀκτίς τῆς θείας χρηστότητος·
χαῖρε, παγίς τοῦ πλάνου ἀλάστορος
Χαῖρε, ἀστήρ μετανοίας φωσφόρος·
χαῖρε, λαμπτήρ ἀπαθείας πυρφόρος.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Στέφανον ἐκομίσω βιοτῆς ἀθανάτου, Μαρία, ἐκ χειρῶν τοῦ Κυρίου τῆς ἀσκήσεως γάρ τήν ὀδόν θεαρέστως, μῆτερ, ἀρετῶν κύαθε, τελέσασα θεώσεως ἐδρέψω τούς καρπούς βοῶσα·
Ἀλληλούια.
Τῶν Ἀγγέλων τήν θείαν πολιτείαν, Μαρία, ποθήσασα σαυτήν τῷ Κυρίῳ ὡς θυμίαμα ηδυτερπές τῷ κρατύναντι σε ἐπί γῆς ήνεγκας· διό σοι πάντες σπεύδομεν αἰσίαις ταῖς φωναῖς βοῆσαι·
Χαῖρε, συνέσεως ἐκμαγεῖον·
χαῖρε, τῆς χάριτος σκεῦος θεῖον
Χαῖρε, Ζώσιμα τήν ψυχήν ἡ ἡδύνασα·
χαῖρε, Μαμωνᾶ τήν δουλείαν ἡ λύσασα
Χαῖρε, μῆτερ ἀξιάγαστε, Ἰορδάνου καλλονῇ·
χαῖρε, νύμφη Κτίστου πάγκαλε, τῶν Ἀγγέλων χαρμονῇ
Χαῖρε, ὅτι ζευγνύεις πρᾶξιν καί θεωρίαν·
χαῖρε, ὅτι ἐλαύνεις τοῦ Σατάν τήν κακίαν
Χαῖρε, δι’ ἦς ἡ πίστις κρατύνεται·
χαῖρε, δι’ ἦς φθορά ἀπαμβλύνεται
Χαῖρε, χαράς κοινωνέ τῆς ἀγήρω·
χαῖρε, λαμπάς κοινωνίας τῆς ἄνω.
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Ὕμνων σε ἡδυμόλπων καταστέφομεν κρίνοις τούς ἄθλους σου, ὁσία Μαρία• ἐπιγνώσεως γάρ ἀρχηγός καί σοφῶν ἐδείχθης γυναικών ἄγαλμα, ἀσκήσασα ὡς ἄσαρκος καί πόθῳ τῷ Θεῶ βοῶσα·
Ἀλληλούια.
Φώς Χριστοῦ κατιδοῦσα ἐν Ὑψίστοις, Μαρία, τό ἄδυτον ἐξαίτει τόν θεῖον φωτισμόν τοῖς τιμῶσι λαμπρῶς τούς τιμίους, μῆτερ, ἐπί γῆς μόχθους σου, ἶνα ἐκθύμως ψάλλωμεν σοι χείλεσιν ἀμώμοις ταύτᾳ·
Χαῖρε, θεάμων τῶν ἀθεάτων·
χαῖρε, ἀρρήτων ἐπόπτις ξένων
Χαῖρε, κοινωνέ τῆς ἀΰλου λαμπρότητος·
χαῖρε, φρυκτωρέ τῆς ἀδύτου φαιδρότητος
Χαῖρε, ὅτι ἐκοινώνησας Ζώσιμα ἐκ τῶν χειρῶν·
χαῖρε, ὅτι κατηγλάϊσας τήν ὁμήγυριν πιστῶν
Χαῖρε, σάλπιγξ ἀλήκτου εὐφροσύνης ἐν πόλῳ·
χαῖρε, φόρμιγξ ὁσίας βιοτῆς ἐν ἐρήμῳ
Χαῖρε, πιστῶν γλυκύτατον ψέλλισμα·
χαῖρε, ψυχῶν τό ἥδιστον μέλισμα
Χαῖρε, Χριστοῦ τό θειότατον εὖχος·
χαῖρε, ἐχθροῦ τό ὀξύτατον κάρφος
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Χαίρουσα νῦν ἐν δόμοις θεϊκοῖς σύν Ἀγγέλων τοῖς δήμοις καί ὁσίων ἁπάντων τοῖς χοροῖς ἐκτενῶς τῷ Χριστῷ καταπέμψαι πᾶσι τοῖς πιστοῖς πρέσβευε ἐλέους πλῆθος ἄμετρον Αὑτοῦ τοῖς ἐκβοῶσι πίστει·
Ἀλληλούια.
Ψάλλοντες σου τῶν πόνων τήν πληθύν ἐν ἐρήμῳ ὑμνοῦμεν σε, ὁσία Μαρία· σύ γάρ δείξασα εἰλικρινῆ, εὐψυχίας βάθρον καί βαλβίς νήψεως, μετάνοιαν διέλαμψας ὡς ἄστρον τοῖς βοῶσι φαίνον·
Χαῖρε, μελῴδημα τῶν ὁσίων·
χαῖρε, ἀπήχημα τῶν ἁγίων
Χαῖρε, κιβωτέ ἡσυχίας πολύτιμε·
χαῖρε, θησαυρέ σιωπῆς ἀδαπάνητε
Χαῖρε, στήλη ἀκαθαίρετος κοσμικῆς ἀποταγῆς·
χαῖρε, κρήνη νέκταρ βρύουσα ἀθανάτου βιοτῆς
Χαῖρε, θεία σαμβύκῃ ἐν Χριστῷ μετανοίας·
χαῖρε, πάγχρυσε θήκη νυχθημέρου νηστείας
Χαῖρε, κιθάρα πίστεως πάντερπνος·
χαῖρε, κινύρα εὔλαλος νήψεως
Χαῖρε, χοροῦ μονοτρόπων ἡδύτης·
χαῖρε, καμού ἐν κινδύνων ἡ ῥύστης
Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Ὦ Μαρία, πυξίον διαυγές μετανοίας καί Κτίστου ἀγαπήσεως λύχνε, (ἐκ γ’) τήν σκοτίαν μου παῦσον παθῶν ἀπαθείας ἦμαρ σῶ πιστῶ πρόσφυγι λιταῖς σου ἀνατέλλουσα, ὡς ἀν πανευλαβῶς κραυγάζω·
Ἀλληλούια.
Καί αὖθις τό Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’.Τη Ὑπερμάχῳ.
Τῆς μετανοίας ὀχετοῖς σαυτήν ἀρδεύσασα καί ψυχοκτόνους τοῦ ἐχθροῦ ὁρμάς ξηράνασα, συνεργείᾳ θεία ἔρημον Ἰορδάνου τῆ ἀσκήσει σου, Μαρία, καθηγίασας καί τοῖς ῥείθροις τῶν δακρύων σου επίανας ὅθεν κράζομεν· Χαίροις, Μῆτερ ἰσάγγελε.
Δίστιχον
Χαῖρε, βοᾶ σοι Χαραλάμπης, Μαρία,
ἀκηλίδωτον ἔσοπτρον μετανοίας.
1 Απριλίου
Φωτισθεῖσα ἐνθέως Σταυροῦ τὴ χάριτι, τῆς μετανοίας ἐδείχθης φωτοφανῆς λαμπηδών, τῶν παθῶν τὸν σκοτασμὸν λιποῦσα πάνσεμνε, ὅθεν ὡς ἄγγελος Θεοῦ, Ζωσιμᾶ τῷ ἱερῷ, ὠράθης ἐν τὴ ἐρήμω, Μαρία «Ὅσιε Μῆτερ» μεθ' οὐ δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἠμῶν.
